As despedidas / Cecilia F. Santomé
por Santomé, Cecilia F. (1984-) [autor/a]
.
Tipo: 
MonografíaSeries: Narrativa (Xerais) ; 536.Editor: Vigo : Edicións Xerais de Galicia , 2025 Edición: 2ª ed.: xaneiro 2025.Descrición: 132 p. ; 23 cm.ISBN: 9788411106061.Materia(s): Literatura Galega contemporánea -- Narrativa xuvenil | Relacións interpersonais -- Relación avós-netos | Dó, loito | Preparación ante a morte -- Perda dun ser queridoRecursos en liña: Faga clic para acceso en liña Resumo: «O avó morreu hoxe. Ou quizais foi onte». Así, entre titubeos, arrinca esta crónica íntima dun dó con sabor a outro tempo. Un en que os defuntos eran velados nas casas, en que as capelas ardentes permanecían abertas día e noite e en que os curas eran salvadores de almas... e mesmo de pelellos cando a loxística non acompañaba. Velaquí setenta e dúas horas nunha burbulla de silencio, tristeza e fastío que se converten nun exercicio memorístico. Xestos, movementos e espazos que desencadean lembranzas, fiando unha elexía por quen marchou, pola propia infancia, por unha forma de vida que se esfarela no aire. E todo iso para chegar a unha conclusión: unha neta sen o seu avó é unha orfa de segunda.
| Tipo de ítem | Localización actual | Sinatura topográfica | URL | Dispoñibilidade | Notas | Data de vencemento | Código de barras | Datos do exemplar |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prestable | EOI de Ferrol Sala préstamo | GA 821 SAN des | Dispoñible | CEJ003000018449 |
|
A crónica íntima dun dó con sabor a outro tempo.
«O avó morreu hoxe. Ou quizais foi onte». Así, entre titubeos, arrinca esta crónica íntima dun dó con sabor a outro tempo. Un en que os defuntos eran velados nas casas, en que as capelas ardentes permanecían abertas día e noite e en que os curas eran salvadores de almas... e mesmo de pelellos cando a loxística non acompañaba. Velaquí setenta e dúas horas nunha burbulla de silencio, tristeza e fastío que se converten nun exercicio memorístico. Xestos, movementos e espazos que desencadean lembranzas, fiando unha elexía por quen marchou, pola propia infancia, por unha forma de vida que se esfarela no aire. E todo iso para chegar a unha conclusión: unha neta sen o seu avó é unha orfa de segunda.
3º-4º ESO
1º-2º BAC
