Ventre de madeira / José Carou
por Carou, José (1969-) [autor/a]
.
Tipo: 
MonografíaSeries: Xerais Narrativa.Editor: Vigo : Xerais , 2025 Edición: 1ª ed.Descrición: 152 p. ; 23 cm.ISBN: 9788411107389.Materia(s): Vida cotiá | Amor | Anos 80 | Compostela -- NovelaRecursos en liña: Faga clic para acceso en liña Resumo: Ás tres menos vinte da madrugada do xoves 11 de outubro de 1990 Filucha pousou a súa copa na barra dun local das aforas de Santiago e dixo que era mellor marchar porque había exame á segunda hora. Xiao caía co sono e pasou a noite no meu cuarto, na miña cama. Erguémonos ás oito e media e saímos os dous en dirección ao campus. A cidade notábase distinta, triste. Despois, na cafetaría da facultade, soubemos que houbera tres mortos e corenta e seis feridos na discoteca Clangor da Rocha, na periferia de Compostela. Entón lembrei que a primeira vez que me escondera na cabana de madeira tiña oito anos e miña nai acababa de morrer.
O narrador protagonista de «Ventre de madeira» acode ao arquivo da súa memoria e pon por escrito todas as responsabilidades e medos que o impregnan para crear unha novela refuxio, unha novela cabana que lle permita gorecerse da intemperie.
| Tipo de ítem | Localización actual | Sinatura topográfica | Número de volume | Dispoñibilidade | Notas | Data de vencemento | Código de barras | Datos do exemplar |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prestable | EOI de Ferrol Sala préstamo | GA 821 CAR ven | Dispoñible | CEJ003000018447 |
|
XXXI Premio Manuel Lueiro Rey de Novela Curta
Ás tres menos vinte da madrugada do xoves 11 de outubro de 1990 Filucha pousou a súa copa na barra dun local das aforas de Santiago e dixo que era mellor marchar porque había exame á segunda hora. Xiao caía co sono e pasou a noite no meu cuarto, na miña cama. Erguémonos ás oito e media e saímos os dous en dirección ao campus. A cidade notábase distinta, triste. Despois, na cafetaría da facultade, soubemos que houbera tres mortos e corenta e seis feridos na discoteca Clangor da Rocha, na periferia de Compostela. Entón lembrei que a primeira vez que me escondera na cabana de madeira tiña oito anos e miña nai acababa de morrer.
O narrador protagonista de «Ventre de madeira» acode ao arquivo da súa memoria e pon por escrito todas as responsabilidades e medos que o impregnan para crear unha novela refuxio, unha novela cabana que lle permita gorecerse da intemperie.
Adultos/as
1º-2º BAC
